|
|
|
|
|
Akoestische gitaren |
|
Gitaarluit |
|
|
Gitaareffecten |
|
|
Gitaarversterker |
|
|
|
|
|
Bassortiment |
|
|
Elektrische gitaren |
|
|
Slagwerk |
|
|
Toetsen |
|
|
Blokfluiten |
|
|
PA en recording |
|
|
Accessoires |
|
|
Home » Instrumentarium » Akoestische gitaren
De akoestische gitaren
|
De Jasmine EC28 C |
1 maart 2004 |
|
Met het Koreaanse merk Jasmine
wordt geadveerteerd als "Jasmine by Takamine". Volgens
Kaman Music Incorporation vind je in deze gitaren "het hart
en de ziel van een Takamine".
|
|
|
Het is een prettig spelende gitaar, die duidelijke
kwaliteitskenmerken heeft, al is het "het kleine zusje
van ..." De EC28 C heeft overigens nog een duurdere variant: de TC28 C (zie inzet). De specificaties zijn identiek, zij het dat de TC een driebands equalizer aan boord heeft en de EC slechts een volumeknop. Over de elektronica en het pièzo-element kan ik helaas weinig zeggen; ik heb er geen documentatie over kunnen vinden. De gitaar werkt en klinkt goed - zeker over de Trace Acoustic - dus daar is niets mis mee. Danzij de Trace behoort overigens ook het feedbacken bij het spelen of hoog volume tot het verleden. |
|
serienr. n/a |
aanschafdatum 31-5-1991 |
aanschafprijs € 204,20 |
leverancier Musica Deventer |
|
De Melody 1450 |
1 maart 2004 |
|
|
Weinig, erg weinig is er te vertellen over het Italiaanse Melody
Guitars. De gitaarbouwer was gevestigd in Castlefidardo, het hart
van de Italiaanse muziekinstrumentenindustrie, waar onder meer
ook de Eko-gitaren vandaan kwamen. De kwaliteit en afwerking van de afgebeelde Melody Guitars model 1450 is middelmatig, dus in die zin zeker met Eko te vergelijken, al gaf een referent op het Internet aan dat de Melody gitaren superieur zijn aan de Koreaanse, Chinese of andere uit het verre oosten afkomstige gitaren van vandaag (sic!). De Melody 1450 is een in zwart uitgevoerde twaalfsnarige westerngitaar, met als opvallend detail de geschroefde hiel aan de achterzijde van de body. De Melody speelt erg zwaar, al weet ik niet of dat aan de kwaliteit van de gitaar ligt of aan het feit dat ik sowieso weinig ervaring heb met het spelen op 12-strings. Klasse-gitaristen als Gert de Meijer (geen familie overigens) ontnemen mij een beetje de hoop ooit nog een fatsoenlijk stuk op de twaalf snaren te spelen. |
| Gert speelt overigens op een zeer fraaie Guild JF30-12 (± € 1000). |
|
serienr. n/a |
aanschafdatum jaren '80 |
aanschafprijs onbekend |
leverancier onbekend |
|
De Adagio C 1 |
1 maart 2004 |
|
Nog minder is er te vertellen over de Adagio C 1. Meer dan
"Made in Japan" en het typenummer is er niet te zien. Adagio is vermoedelijk een van de vele kopieermerken die Japan in de jaren 70-80 kende en de C 1 is vermoedelijk de goedkoopste klasse van dat merk, waarbij de C uiteraard voor "Classic" staat. Toch speelt deze gitaar erg goed! Het was de tweede gitaar die ik als armlastige tiener aanschafte en hij is mij altijd bevallen. Het geluid is mooi rond en warm, hij speelt soepel, de stemmechanieken functioneren gladjes ... Het enige wat ik aan de gitaar vervangen heb zijn de topkam en het brugzadel. De gitaar is jaren geleden een keer zeer ongelukkig gevallen, met als gevolg dat de headstock diagonaal in tweeëen was gebroken. Was het de onderstaande Hondo geweest, dan was die de open haard in gegaan. In dit geval heb ik een - wonderbaarlijk geslaagde - poging gedaan de kop weer te lijmen. Het had gelukkig geen gevolgen voor de stemmechanieken en de gitaar heeft er klaarblijkelijk niet onder geleden: hij speelt en klinkt nog steeds goed! |
|
|
serienr. n/a |
aanschafdatum rond 1980 |
aanschafprijs paar tientjes |
leverancier particulier |
|
De Hondo II H308A |
1 maart 2004 |
|
|
Dit is echte kampvuurgitaar. Zowel voor bij als in het kampvuur.
De Hondo II model H308A was mijn eerste gitaar en het merk kwam
in die dagen vaker voor bij leeftijdgenoten. Hondo II heeft
overigens eind jaren 70 ook nog eens goedkope kopieën
gemaakt van de Ibanez Iceman, maar
dat terzijde. Deze Hondo II is afkomstig uit Korea, destijds inferieur aan de Japanse gitaren, die op hun beurt weer niet zo hoog in aanzien stonden in vergelijking met de Amerikaanse instrumenten. Tegenwoordig komen uit Korea ook goede instrumenten en heeft Hondo haar productie verplaatst naar Indonesië. De H308A is een klassieke gitaar met een mahonie nek en agathis top en klankkast. De gitaar klinkt en speelt beroerd en wordt alleen door mij gebruikt bij spontane akoestische jamsessies thuis, waarbij de overige gitaren geconfisqueerd zijn door sneller om zich heen grijpende mede gitaristen. Waarom ik de gitaar nog heb? Zodra Damian groot genoeg is om er op te kunnen spelen (zie hieronder) mag hij hem hebben! |
|
serienr. n/a |
aanschafdatum rond 1980 |
aanschafprijs paar tientjes |
leverancier particulier |
|
De Paloma AC-12 |
1 maart 2004 |
Nee, dit is niet de Guild SC3 Paloma Guitar
(± € 2000) en zelfs geen Admira Paloma
Guitar (± € 180).
De gitaar klinkt niet slecht; het geluid houdt het midden tussen een gitaar en een ukelele. De stemmechanieken doen soepel hun werk en de hals is zuiver. Over een paar jaar hebben wij weer een stergitarist erbij! |
|
|
serienr. n/a |
aanschafdatum begin 2002 |
aanschafprijs € 26,77 |
leverancier Feedback |
De gitaarluit
|
De fretloze gitaarluit s/n 03678 |
11 augustus 2004 |
|
|
Dit is een kruising tussen een luit en een gitaar. Het
instrument had oorspronkelijk fretten, maar is door
Ferdinand
Rikkers Gitaarbouw van een nieuwe fretloze toets voorzien,
waardoor de gitaarluit de speelkenmerken heeft van een
outi
(een fretloze, Griekse luit) of een ud (zie hieronder).
De klankkast is samengesteld uit 11 stroken gevlamd esdoorn (ahorn). Het bovenblad is gemaakt van massief sparrenhout (naar ik vermoed) met een fraai uitgesneden rozet over het klankgat. De fretloze toets is, net als de topkam, gemaakt van ebbenhout. De luit heeft zes snaren in gitaarstemming. 
De gitaarluit komt waarschijnlijk uit (Oost-)Duitse contreien en is zo'n 40 à 50 jaar oud. Mogelijk is het een firma uit het Vogtland, een streek die bekend staat om zijn instrumentenmakers. Het in Markneukirchen gevestigde Guriema (opgericht in 1871) heeft een model in hun collectie (de G 10) die grote gelijkenissen vertoont met mijn exemplaar. |
|
De luit Het woord "luit" stamt af van het Arabische woord "al'ud" ("het hout"). De term "luit" wordt gebruikt voor alle snaarinstrumenten waarvan de hals en klankkast onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Volgens de Instrumentensystematik van Erich M. von Hornborstel en Curt Sachs (1914) liggen bij een luit(achtige) de klankkast en hals in elkaars verlengde en lopen de snaren evenwijdig aan de kast (net als bij de gitaar of viool; beide instrumenten vallen onder de klasse "luit"). Het bouwprincipe is dat van een lijn (tweehoek), waaronder een klankkast is gemonteerd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen gestreken luitachtigen (strijkinstrumenten), citers en getokkelde luitachtigen. In deze laatste groep vallen de lang- en korthalsluiten (de Europese Renaissanceluit, de Arabisache ud, de Chinese p'i-p'a). Gebleken is dat al in de derde eeuw voor Christus gespeeld werd op langhalsluiten. De bekendste overblijfselen van de langhalsluit die thans nog worden gespeeld, zijn de uit het midden-Oosten afkomstige tanbur en de saz. De Europese luit De Europese luit is een korthalsluit waarvan de klankkast de vorm van een halve peer heeft en is samengesteld uit losse stroken hout. Hoe meer stoken het instrument heeft, des te hoogwaardiger het wordt geacht. De korte aangezette hals heeft normaliter een gefrette toets. De kop met de stemmechanieken staat haaks naar achteren op de hals (knikhalsluit). Het bovenblad heeft een of meerdere met rozetten versierde klankgaten. Dit type luit heeft zich in de 13e-14e eeuw uit de Arabische ud ontwikkeld. Ook ontstond in die periode de typsiche spanbouwwijze en was de luit bij voorkeur vierkorig. In de 16e eeuw waren de luiten grotendeels zeskorig, waarbij de hoogste snaar enkel- en de overige dubbelsnarig waren. De standaardstemming was in kwart- of tertsafstanden (A, d, g, b, e', a'). In de 17e eeuw was de luitenbouw op haar hoogtepunt en ontstond de trend de snarenkoren de vermeerderen. De meest uitgebreide luiten hadden 11 koren. In de 18e eeuw verloor de luit masaal haar invloed, hetgeen voornamelijk te wijten is aan de opkomst van de gitaar, die zich veel eenvoudiger liet bespelen. De huidige, moderne luit is een kruising (gitaarluit) met een luitenklankkast, een gitarentoets, 14 fretten, een licht geknikte kop en zes enkelvoudige snaren in gitaarstemming (E, A, d, g, b, e'). |
|
serienr. 03678 |
aanschafdatum 11-08-2004 |
aanschafprijs € 210,00 |
leverancier particulier |
De gitaareffecten
|
De Guyatone PS-108 Clean Box Noise Gate |
1 maart 2004 |
|
|
De Clean Box is een klassieke noise gate die de ruis onderdrukt
zolang er geen signaal binnenkomt van de gitaar. Zodra er geluid
geproduceerd wordt, laat de noise gate het signaal door. De mate
van ruisonderdrukking is afhankelijk van de instelling van de
enige knop die de Clean Box rijk is: de threshold. Helemaal naar links gedraaid wordt alleen lichte ruis onderdrukt, met de stand op '9 uur' werkt de noise gate het best. Zodra de threshold op '12 uur' of verder naar rechts staat moet flink hard aangeslagen worden om door de gate heen te kunnen en komen bij het tokkelen niet alle geluiden meer door. De Guyatone PS-108 Clean Box heb ik eind tachtiger jaren tweedehands gekocht van een particulier voor - omgerekend - € 23. Groot was ook mijn verbazing dat ik de Clean Box aangeboden zag bij Vintage FX Land voor £ 45 (€ 65,76)!! |
|
Het apparaat is dus al wat jaartjes oud en is eigenlijk al
vervangen door de Boss NS-2 voor
de gitaar en de GT-6B voor de bas. De
ouderdom zorgt er ook voor dat het kastje zelf soms harder bromt
dan de ruis die die moet onderdrukken. Input impedantie: 500kΩ; output impedantie: 100Ω; maximaal uitgangsniveau: +7dBm. |
|
serienr. 908050 |
aanschafdatum eind jaren '80 |
aanschafprijs € 22,69 |
leverancier particulier |
|
De Solec Phase Shifter |
1 maart 2004 |
|
Deze Japanse Solec is mijn allereerste effectapparaat . Een gift
van een gitarist waar ik wel eens mee speelde. Het apparaat werkt
nog steeds en voegt een (erg) subtiel golfeffect toe aan het
gitaar- (of bas-)geluid. Met de enige regelaar is de snelheid van
de golfbeweging in te stellen. Het printplaatje van de phase shifter heb ik ooit een keer in een bas gemonteerd. Inmiddels zit alles weer op zijn originele plek. Het grootste nadeel aan de Solec is het ontbreken van een adapter. Zodra de plug van de gitaar in het apparaat wordt gestoken, staat de phase shifter aan en gebruikt die de stroom van de 9V-batterij. Omdat ik vaak de neiging heb de kabels in de effecten te laten zitten, loopt de batterij zo voortijdig leeg. |
|
| Net als bij bovenstaande Guyatone was ik ook hier verbaasd over de prijzen die sommigen durven vragen voor zogenaamde vintage-effecten: De Solec Phase Shifter is aangeboden op de Online Music Shop voor Aus$ 225 (€ 152,79)!! Dat is 'ie mijns inziens echt niet waard. |
|
serienr. n/a |
aanschafdatum rond 1980 |
aanschafprijs gift (occ.) |
leverancier particulier |
De gitaarversterker
|
De Trace Acoustic TA35R |
1 maart 2004 |
|
|
Met de komst van de Trace Acoustic combos in 1989 van het Britse
Trace Elliot verschenen eindelijk goede, speciaal voor de
(elektro-)akoestische gitaar ontworpen versterkers. Een die in
staat is ook op hoog volume de typische klank van de akoestische
gitaar helder weer te geven. Volgens Trace Elliot is dit te danken aan de door hen ontworpen en gepatendeerde "Dynamic Correction" waarbij het door de luidsprekers afgegeven signaal wordt vergeleken en eventueel gecorrigeerd met het originele, binnenkomende signaal van de gitaar. |
|
In combinatie met de al even goed werkende (en zeer praktische)
fase-omkering en notch-filter om feedbacking te voorkomen, wordt
dit het "geheim" van de Trace Acoustic genoemd. De TA35R is een 35 watt (RMS) MOSFET-versterker met een piek van 70 watt. De "R" in de naam doelt op de ingebouwde digitale reverb. De voorversterker heeft een dubbel inputkanaal (dus voor twee gitaren) met elk een eigen fase-regeling (fase of tegenfase), gain, parametrische equalizer (lo-trim en hi-trim) en regelbare notch-filter. Ook kan bij elk kanaal aangegeven worden of de gitaar een piezo-element heeft, dan wel actieve elektronica. Met een balansregelaar is de verhouding tussen kanaal een en twee in te stellen. De eenvoudige digitale reverb heeft een niveau- en een toonregelaar. De eindversterker heeft uiteraard een mastervolume die, door middel van het uittrekken van de knop, ook in een shape-stand gezet kan worden. Aan de achterzijde van de TA35R zijn aansluitingen te vinden voor de mengtafel/DI en een voetschakelaar voor de reverb. De aarding kan ook uitgeschakeld worden. Een effect send/return ontbreekt op dit type. De versterker is compact en fraai afgewerkt. De 2×5" speakers geven een onverwacht mooi geluid, dat ook op hoog volume intact blijft. Met de TA35R kan de akoestische gitaar gemakkelijk meekomen in een volledig bandverband. Ik ben er dan ook erg content mee. |
|
serienr. VI80-0642 294 |
aanschafdatum 13-12-2003 |
aanschafprijs € 299,00 (occ.) |
leverancier Feedback |