|
|
Home » Gehad ... » Bassen
De bassen
De Vantage FV175B
|
1 maart 2004
|
De Vantage "Flying V" is, net als de Westone
"Explorer" een van de bassen die uitstekend paste binnen
het concept van de heavy metalband Dark
Vision waar ik toen in speelde. Samen met o.a. de Gibson en
Washburn Flying V's van gitarist Harmen Nuesink gaf dat een mooi
beeld op het podium.
Vantage kwam (net als Westone, Aria en sommige Epiphones) uit de
Japanse Matsumoku fabriek. De kwaliteit van de gitaren is redelijk.
De FV175B liet zich goed bespelen, had minder last van 'kletteren'
als de Westone Raider
I en had een vrij droog basgeluid. Dat de resonantie zo
beperkt was heeft wellicht ook te maken met het model. De
gebruikte houtsoorten zijn mij niet bekend.
De Vantage is vooral mooi om te zien; dat is althans mijn
mening.
Zelfs het logo met V
in Vivaldi-schrift spreekt mij aan.
De Vantage was netjes
afgewerkt en voorzien van degelijke hardware. Verandering van
muziekstijl en het feit dat ik verder het laag in wilde met een
vijfde snaar, deden mij besluiten de Vantage te verkopen.
|
|
De Westone trachtte ik toentertijd ook te slijten, maar dat is tot
op heden niet gelukt. Van het vertrek van de Raider I zal ik ook
geen spijt krijgen; de FV175B zou ik nog wel eens terug willen zien.
|
|
Op de bas was - door de vorige eigenaar - een Bill Lawrence
basshumbucker bijgeplaatst. Er was nog maar krap ruimte tussen
het originele P-element en de brug. Hoewel hier het nodige
freeswerk aan te pas heeft moeten komen (en de slagplaat
bijgesneden moest worden) is dit heel netjes gedaan. Voor de
selectie tussen de elementen is een driestandenschakelaar
toegevoegd.
|
|
Omdat er ook beperkt ruimte was in het elektronicavak
staat de schakelaar vlak bij de toonpotmeter. Waarschijnlijk om
dezelfde reden ontbreekt de fase-schakelaar van de humbucker.
|
serienr.
onbekend
|
aanschafdatum
3-1-1987
|
aanschafprijs
€ 204,20 (occ.)
|
leverancier
Nederland Muziek
|
Terug naar boven
De Ibanez RB 720 Roadstar II
|
1 maart 2004
|
|
De Roadstar-bassen werden door Ibanez gelanceerd in 1982 en
moeten niet worden verward met de Roadster-bassen, welke
in 1979 geïntroduceerd werden.
Mijn Ibanez RB 720 was er een uit de Roadstar II-serie van 1982.
Helaas is de foto links de enige foto in mijn bezit waar de bas
op te zien is. De foto is gemaakt tijdens een buitenoptreden
van Centaur in 1984.
De RB 720 is een medium scale bas met 21 fretten, een set
P-elementen en een standaard brug. De elektronica is eveneens
eenvoudig: één toon- en één
volumeregelaar.
De gebruikte houtsoorten zijn mij niet bekend. De hals was
transparant gelakt (ebben?); de body was zwart.
De Roadstar II was een erg goed bespeelbare bas met een goede
klank, prima functionerende hardware, en een fijne hals. Het
model spreekt mij ook nog steeds aan. De body was bepaald niet
slank, maar wel mooi afgerond.
Het mooiste aan de bas is wel de markante kop (zie inzet) met de
stemsleutels aan beide zijden.
|
De andere bassen van Ibanez hadden in die tijd een weinig
inspirerende headstock met de mechanieken aan één
zijde.
De Ibanez verkocht ik aan een vriend om over te gaan tot de
aanschaf van een Westone.
... en dat had ik dus nooit moeten doen!
|
|
serienr.
onbekend
|
aanschafdatum
10-8-1983
|
aanschafprijs
€ 340,34
|
leverancier
Muziek Centrale Arnhem
|
Terug naar boven
De baseffecten
De Boss BCB-6 Carrying Box
|
1 maart 2004
|
Na een tijdje met losse pedaaltjes - al dan niet met een eigen
voeding - van verschillend origine gewerkt te hebben, koos ik in
juni 1988 voor iets praktisch: de 6-unit pedalenbak van Boss.
(1) Ibanez BC-10 Stereo Bass Chorus;
(2) Boss GE-7B Bass Equalizer; (3) Ibanez BP-10 Bass
Compressor; (4) Korg GT-60X Quartz Guitar Tuner.
Heel handig bij de BCB-6 is het feit dat zowel de Boss- als de
Ibanez-pedalen er in passen, er nog maar één voeding
nodig is (zij het dat deze de ruimte in neemt van een pedaal) en
dat het Korg GT-60X stemapparaat er ook in
paste (en stroom kreeg). Het meenemen van de effecten naar
optredens en repetities was ook een stuk eenvoudiger geworden: de
deksel is eenvoudig te verwijderen of te plaatsen. Ook de pedalen
zijn snel en eenvoudig te verwisselen.
De BCB-6 doet inmiddels dienst als gitaareffectenkoffer. Na de
aanschaf van de GT-6B
Effectprocessor gingen de baseffectpedalen er uit en
kwamen er gitaareffecten
in.
|
De Ibanez BC-10 Stereo Bass Chorus
Een chorus is eigenlijk het enige echte effect voor de bas
dat een heel nummer meegaat. Een standaard chorus is voor de bas
echter niet geschikt, omdat deze de lage frequentie in het
midden ontbeert. Ook is de vertragingstijd langer, zodat het
effect de lage tonen beter oppakt.
|
Toen ik van plan was een baschorus aan te schaffen,
ging mijn aandacht eerst uit naar de Boss. Ik had tenslotte
een pedalenkoffer
van Boss. Bij een vergelijking tussen de Boss en de Ibanez,
bleek de BC-10 stukken beter te klinken.
|
De BC-10 heeft drie potmeters: speed, width en delay-time. Omdat
het een stereo-chorus is, heeft de stompbox twee uitgangen
(normaal en inverted). De inverted uitgang 'misbruikte' ik
overigens om een signaal te geven aan het
stemapparaat in de effectenbak.
De Boss GE-7B Bass Equalizer
|
De GE-7B is een uitstekend functionerende 7-bands equalizer
voor de bas, met frequentiebanden op de 62Hz, 125Hz, 250Hz,
500Hz, 1kHz, 2kHz en 4kHz.
Met de schuiven kan ±15 Db per band worden
toegevoegd.
|
Het pedaal werd door Boss geproduceerd van februari 1987 tot
februari 1995.
De GE-7B is opgevolgd door de GEB-7, die een bereik heeft van
50Hz tot 10kHz, waardoor deze wat beter geschikt is voor vijf- en
zessnarige bassen.
De losse bass equalizer werd overbodig toen ik de
Trace Elliot kocht met
een 11-bands EQ van 40 Hz tot 15 kHz.
Het pedaal heb ik later
ingeruild.
|
|
De Ibanez BP-10 Bass Compressor
De BP-10 is de basversie van de CP-10 gitaarcompressor. Waar
onder gitaristen het gebruik van een compressor nogal eens tot
discussies leidt, is het gebruik voor de bas vrij gewoon.
|
Bij de bascompressor is het attack-bereik korter (2ms-9,6ms),
zodat deze beter aansluit bij de lage frequentie van de
basnoten. Als de attack te lang is (zoals bij de
gitaar­compressor), treed er een te groot verlies op van
de helderheid.
|
Met het instellen van de attack, de sustain en het output level
kan de BP-10 als limiter (resp. 2-2-4) of compressor (resp. 7-7-2)
gebruikt worden.
De Korg GT-60X Quartz Guitar Tuner
De GT-60X is een kwarts stemapparaat dat door Korg rond 1985 in
productie werd gebracht. Het was het eenvoudigste stemapparaat
uit de range, die verder bestond uit de AT-12 Auto Chromatic
Tuner en de DT-1 Digital Tuner.
|
Het stemapparaat had een ingebouwde microfoon voor
akoestische gitaren, en uiteraard een jack-ingang voor de
e-gitaar of bas.
|
Vooraf moest de gewenste toon ingesteld worden: 6E, 5A, 4D, 3G,
2B of 1E. Hoewel het apparaat specifiek voor de gitaar bedoeld is,
kon de bas er ook mee gestemd worden. Alleen met de lage B van de
vijfsnarige bas had de Korg duidelijk moeite.
De maximale afwijking van de naald is ± 50%, oftewel
10 Hz boven of onder de ingestelde toon.
Na aanschaf van de 19"-tuner Korg
DT-1 Pro heb ik de GT-60X geruild tegen een
Boss FT-2 pedaal.
|
Ibanez BC-10
|
serienr.
208545
|
aanschafdatum
onbekend
|
aanschafprijs
± € 70,00
|
leverancier
Musica Deventer
|
Boss GE-7B
|
serienr.
851763
|
aanschafdatum
28-6-1988
|
aanschafprijs
€ 99,83
|
leverancier
Musica Deventer
|
Ibanez BP-10
|
serienr.
278589
|
aanschafdatum
1-7-1988
|
aanschafprijs
€ 89,85
|
leverancier
Musica Deventer
|
Korg GT-60X
|
serienr.
126145
|
aanschafdatum
28-6-1988
|
aanschafprijs
€ 40,39
|
leverancier
Musica Deventer
|
Terug naar boven
De Electro-Harmonix Octave Multiplexer
|
1 maart 2004
|
Electro-Harmonix is een Amerikaans bedrijf met in de 60-er jaren
legendarische effecten als de Big Muff distortion en de Electric
Mistress flanger. Veel van deze effecten worden thans nog gemaakt
door Mike Matthews in Rusland. Zo is de EH Octave Multiplexer ook
nog steeds te koop (nieuw voor zo'n € 99).
Deze klassieke octaver voegt een oktaaf toe boven of onder de
gespeelde toon. De afstelling wordt geregeld door drie potmeters:
high filter, blend en bass filter. De later door mij aangeschafte
Boss OC-2 voegt
alleen octaven toe aan de onderkant. Maar eerlijk is eerlijk: de
EH legt het af tegen de Boss die veel accurater reageert.
De Octave Multiplexer was het eerste effect dat ik gebruikte bij
de bas.
|
|
serienr.
onbekend
|
aanschafdatum
begin jaren '80
|
aanschafprijs
onbekend (occ.)
|
leverancier
particulier
|
Terug naar boven
De basversterker
De Marshall JMP MkII Super Lead
|
1 maart 2004
|
Is de Marshall JMP MkII Super Lead een basversterker? Nee,
volgens mij niet. Maar dat is wel zoals die járen geleden
aan mij verkocht is. En hij klonk als een klok en vertoonde geen
kuren. Wat maakt het uit, nietwaar?
Helaas heb ik geen eigen foto's van mijn Marshall. Vreemd genoeg
is de versterker in mijn fotocollectie nergens terug te vinden.
De afbeelding rechtsonder geeft nog het meest getrouwe beeld van
mijn stack destijds: kleine logo's op de top en het haakse kabinet
en een grijs doek (tegenwoordig heet zoiets vintage).
|
|
De MkII Super Lead, gebouwd rond 1976, is een 100 watt
buizenversterker met twee kanalen, vier ingangen en een standaard
volume- en toonregeling.
De versterker had geen mastervolume of reverb aan boord. De
buizen heb ik destijds nog wel een keer vervangen, maar ik kan
niet meer terughalen wat voor een type buizen er in de top zaten.
|
|
Ook over de buikkast weet ik weinig meer dan dat die was
uitgerust met vier 12" Celestion speakers.
De Marshall heb ik redelijk vlot - en tot mijn grote spijt -
moeten verkopen om de aanschaf van een wasmachine te kunnen
financieren. Maar ja: dat krijg je als je als student
zelfstandig wil zijn. De daarop volgende jaren heb ik gebast over
een gemodificeerde Davoli mixer (ook
een buizenexemplaar) met een eveneens zelfgebouwde baskast.
|
|
serienr.
onbekend
|
aanschafdatum
begin jaren '80
|
aanschafprijs
rond de € 500,00
|
leverancier
Eiland Muziek
|
Terug naar boven
De Davoli mixer
|
1 maart 2004
|
Het Italiaanse Davoli Elettromusicali is het merk van Athos
Davoli, die vooral in de jaren '60 bekend werd van zijn gitaren
en versterkers. Davoli werkte onder andere samen met
gitaarbouwers Wandré en Krundaal. Uit deze samenwerkingen
kwamen ook de aparte alles-in-een gitaren met ingebouwde
versterker voort.
Davoli leverde in het begin van de zeventiger jaren nog een
hoogstandje af met de Davolisint synthesizer. Daarna is van het
merk niet veel meer vernomen.
|
|
De buizenversterker op bovenstaande foto is wat tegenwoordig een
powered mixer heet. De versterker heeft vier DIN-ingangen, elk
met een volume- en toonpotmeter. Daarnaast zit er aan de
rechterzijde een phono(!)-ingang, eveneens DIN, met drie
toonregelaars. De master volume heeft eveneens een hoog-, midden-
een laagpotmeter.
Het is mij niet meer bekend wat het wattage van de versterker was.
Ook is de Davoli grondig omgebouwd om als poor man's
basversterker te kunnen fungeren. Details hierover heb ik ook
niet meer terug kunnen vinden.
Op bovenstaande foto is het logo van Davoli overigens afgeplakt
met het Rush-logo.
Dat je een buizenversterker niet te dicht bij de gordijnen moet
plaatsen merkte ik jaren later toen die - samen met mijn
gordijnen - in brand vloog. Einde oefening.
Als baskast bij de versterker kon ik een door hem zelfgebouwd
2×12" kabinet overnemen van Johan Kanis (zie foto
links).
Na het afbranden van de Davoli heb ik de speakers verkocht.
|
serienr.
onbekend
|
aanschafdatum
begin jaren '80
|
aanschafprijs
onbekend
|
leverancier
particulier
|
Terug naar boven
|